Joepie, de Efteling!

Ik had al lang veel zin om eens naar een pretpark te gaan.
In ons drukke leven hadden we er geen tijd voor kunnen maken.
Nu kwam er toch een weekje aan waar ik en de jongens thuis waren en dat leek me het Ideale moment om een parkje te plannen.
Na lang denken kwam ik uit op de Efteling, een heel leuk en mooi park met veel sfeer. Het was ook al enige tijd geleden dat ik de Efteling nog eens had bezocht.

Met het goede nieuws hadden Daan en Lennix er veel zin in. Wat ze nog niet wisten was dat ik eerst een vettige ochtend stop had ingepland bij de Mc Donnalds.
Al jaren zagen ze mijn hoofd er af om eens te kunnen ontbijten bij de Mc Donnalds.
Er lagen toch genoeg van die tenten op onze weg, dus bij de eerste die we tegen kwamen reden we langs de drive.
Toen de vraag kwam wat we wilde en een hele waslijst te horen kregen wat er allemaal was voor ontbijt was ik in de war.
Ik zei dat ik wel eens naar binnen ging komen om te bestellen.
Met een gevulde zak met hamburgers en Amerikaanse pannenkoeken zette we onze rit verder naar Kaatsheuvel.

Aangekomen zochten we een parkeerplaatsje op de immense parking.
Nu nog onze kaartjes tonen en we waren in de wonderlijke wereld.
We hebben gebruik gemaakt van de Efteling app om alles te plannen en lange wachtrijen te voorkomen. Het plan was eerst naar Symbolica en daarna naar het ruigrijk om de snelle achtbanen te overwinnen.
Aangekomen bij Sybolica was de normale wachtrij meer dan een uur wachten en de single rider ingang maar 10 minuten.
Na Lennix te overtuigen om deze rij te gebruiken zaten effectief na 10 minuutjes in de attractie.
Ik kon bij Lennix zitten en Daan zat in het karretje recht over ons dus zaten we als nog samen, leuk leuk. Super mooie aanwinst voor de Efteling!

Maar nu op naar de snelle atracties. Via een tussenstop bij het spookhuis waar de jongens nog steeds onder de indruk waren van de Danse macabre arriveerde we aan het schommelschip.
Ik zag het niet zitten en Lennix en Daan wilde zo hoog mogelijk zitten.
Met alle moed bijeen geraapt stapte ik in het bootje en waggelde er misselijk uit.
Gelukkig was dit vrij snel over.

Met onze haren al in de war door de Python, Joris en de draak en ander snel geweld baande wij ons een weg door het volk naar de Baron 1898.
De jongens hadden enorm veel kriebeltjes voor deze achtbaan. En eindelijk hadden ze de lengte om er in te mogen. Ze hadden er echt veel zin.
De rit door de mijnschacht was heel leuk en de adrenaline stroomde door hun lijfjes.

Nu was het tijd voor een hapje. Een lekker belegde pannenkoek met toverwater was het plan. Zo gezegd zo gedaan genoten we in het pannenkoekenhuis van heerlijke pannenkoeken met een vrolijke omgeving waar alles bewoog. Opnieuw genoten de jongens hier enorm. Niet alleen van al dat lekkers maar ook van die fijne sfeer.

Even verfrissen in de Pirania, onderste boven zijn in Villa Volta, lekker gek doen in Carnaval festival en vliegen met Vogel Rok. Wat een plezier hadden we.
Nu was het tijd om eens de geschiedenis van de Efteling te verkennen in het Efteling Museum. Zeker die oude enge maskers vonden ze leuk om te zien.
Het was tijd, tijd voor de show Ravelijn.

Na al dat vuur, water en monsters zijn we de Laafjes gaan opzoeken.
Naast hun dorp staat de oudste speeltuin en ik denk attractie van de Efteling.
De tijd had het pleziergehalte van de toestellen niet doen afnemen.
Daan en Lennix vroegen zelf om het sprookjesbos op te zoeken.
Heerlijk vond ik dat. Het sprookjesbos is de plaats voor mij dat de echte Efteling sfeer en beleving bied. Ik had nooit kunnen geloven dat jongens van 10 jaar en 11 jaar daar ook zoveel zin in hadden.
Met veel passie en interesse trokken van sprookje naar sprookje. Wat was het gezellig met die 2 daar.

Het was bijna tijd om huiswaarts te gaan. Na een bezoekje van Fata morgana genoten we nog van de prachtige watershow AquaNura.
En nu naar huis maar nog eerst een lekkere Taco eten in Tilburg in de Tacobell.
Het was een mooie onvergetelijke dag en de jongens droomden nog wat weg over de sprookjes op weg weer naar Zeeland, naar huis.
Efteling heeft weer een sprookjesachtige herinnering bij ons achtergelaten, tot ooit nog eens.