Stoppen met roken! STOPTOBER

Iedereen heeft wel eens van die minder goede gewoontes.
Zo heb ik sinds mijn 13jaar de slechtste gewoonte ontwikkeld waar ik nu op mijn 35ste eindelijk een punt achter gezet heb.
ROKEN!
Mijn beide ouders rookte ook en rond mijn 13de begon ik enorm nieuwsgierig te worden wat dat roken nu eigenlijk is.
Ja ik hoorde dat het ongezond was maar door de hele taboe er rond wakkerde mijn interesse wel aan.
Ik wist dat mijn moeder haar sigaretten verstopte onder de zetel en toen ik alleen thuis was greep ik mijn kans.
Ik stak mijn eerste sigaret op. Wat ik toen niet besefte dat ik een verslavingscontract tekende waar ik nog tientallen jaren aan vast hing.

Eerst vond ik het het best wel stoer en spannend en het ontspannen gevoel was geweldig.
Bijna al mijn vrienden rookten en we pafte iedere ochtend gezellig voor de school begon. Het gaf ook een gevoel van er bij horen.
Zeker toen ik cannabis leerde kennen op mijn 16de was het hek helemaal van de dam.
Andere drugs gebruikte ik niet. Ik heb ze wel allemaal wel eens geprobeert maar cannabis was de enige die me een geweldig gevoel gaf.

We spraken met vrienden af dat we na school en na ons 20ste er mee zouden stoppen.
Toch is het niet helemaal zo verlopen.
Sinds mijn twintiger jaren rookte ik wel steeds minder tabak maar dagelijks rookte ik wel makkelijk 1 gram weed.
Het werd een deel van mijn leven. Omdat mijn leven er niet teveel werd door beïnvloed zag ik er ook niet teveel problemen in.
Er was niets zaliger dan na een lange werkdag mezelf voelen wegzakken in een vlaag van totale ontspanning.
Het hield me sterk op moeilijke momenten en gaf me fun op leuke momenten.

Naarmate ik de 33 jaar naderde kwam de terugslag van roken.
Ik was steeds vaker ziek, had gigantisch veel last van slijm. Ik sportte vrij veel maar mijn conditie verslechterde.
Sommige dagen voelde ik me een vrouw van 80 jaar.
Vele ochtenden kotste ik slijm op en kreeg ook steeds meer last van mijn maag door al dat slijm. Ook kreeg ik steeds meer last van het financiële plaatje.
Maandelijks ging er makkelijk €400 naar mijn rook gewoonte, geld dat ik eigelijk wel liever in andere dingen wilde investeren.

Genoeg redenen voor mij om te willen stoppen en in te zien dat het roken van tabak en cannabis veel problemen begon te creëren.
Doordat de gezondheid problemen zeer gestaag aan het daglicht kwam en onder rokers bijna een taboe bestaat hoe vernietigend roken is zag ik het niet aankomen.
Ik wil echt stoppen, ik ga er aan kapot. Maar toen kwam het vieze beestje verslaving om de hoek kijken.
Ik ben nog nooit zo zwak geweest, plots had ik geen zelfbeheersing.
Mijn gezondheid ging verder en verder achteruit. Toch lukte het niet om te stoppen.
Ik heb alles geprobeerd: begeleiding, anti rook aps, kauwgom, pleisters, overschakelen naar dampen en alle andere stop hulpmiddelen.
Keer op keer was die verbranding een gevoel van bevrijding en viel ik steeds terug op het roken van tabak en cannabis.
Zeker als er eens iets fout ging of ik had het iets moeilijker in het leven pafte ik mijn problemen en stress weg, dat dacht ik toch.

Eigenlijk zat ik in een vicieuze cirkel en zorgde het roken juist voor de stress en spanning.
Niet tijdens en net na het roken maar tussen de rook momenten.
Ik dacht juist dat roken mijn relaxter en ontspannen maakte maar eigenlijk was dit juist de oorzaak van het rotte en vieze gevoel.
Hoe gek was het niet, ik was verdrietig van mijn achteruitgang maar bleef naar die rookmiddelen grijpen.
Ik begon ook meer en meer te beseffen dat als ik zo doorging de kans zeer reëel was dat ik er op een bepaalde leeftijd door deze slechte gewoonte er niet meer ging zijn voor de mensen die zoveel om mij gaven.
Ik wilde er later zijn voor mijn kinderen, ik wil met mijn vriendin gezond oud worden en niet op mijn 50ste of 60ste wegkwijnen omdat mijn lichaam en longen er niet meer zin in hadden.

Maar eindelijk op 21 september 2018 lukte het mij eindelijk, dit met zeer veel steun van mijn gezin. Wat hebben die afgezien en zeker mijn vriendin.
Ik liep enorm lastig. Vanbinnen in mijn lichaam en geest was er een mannetje die me gek verklaarde dat ik stopte. De drang om te roken was enorm.
Ik begon met stoppen in het weekend, dat was nog best draagbaar. Zelfs met de drang die soms kwam opdagen. Wat ik niet had gedacht was dat ik het roken na het eten zelfs niet echt miste.
Maar maandag was het helemaal niet meer te doen op het moment dat ik thuiskwam van het werk. Wat miste ik dat rookje om mijn werkdag af te sluiten.
Door mijn zwakte greep ik toch naar eentje. Wat had ik daar spijt van, aan deze zwakte mag ik niet meer toegeven. Dinsdag en woensdag was het nog erger.
Ik begon echt lastig te lopen tegen mijn vriendin en ik zaagde continu.
Dit zorgde dat mijn vriendin het ook even zat was en we woordenwisseling kregen.
Op woensdag faalde ik na die woordenwisseling opnieuw. Maar dit moest nu echt de laatste worden. Ik wilde echt niet meer terugvallen.

Die 2 faal momenten bekeek ik niet als een mislukking en beschouwde mijn stoppoging niet als mislukt.
IK GA ER ECHT VOOR! En ja hoor vandaag zondag 30 september durf ik echt zeggen:
IK BEN GESTOPT, geen roken meer voor mij. Het is gevaarlijk om te zeggen maar nooit meer.
Ik heb me in lange tijd nog nooit zo goed gevoeld. Dat rotte verslavingsdemoontje is verslagen. Ik heb weer mijn eigen gezondheid en keuzes rond roken in handen.
Ik had me echt niet kunnen voorstellen dat deze overwinning zoveel vreugde en goed gevoel zou geven.
En het is helemaal zoals mijn vriendin zegt, het zit allemaal in het hoofdje. Door te roken zat ik in een onrealistische realiteit waar mijn eigen geest mij leugens wijs maakte.
Maar eindelijk kan ik weer met volle teugen ademen en mijn lichaam is eindelijk weer de goede kant uitgegaan.

Ik raad iederen die rookt echt aan om eens eerlijk te zijn wat de waarde van het roken is en waarom je het echt doet. Denk wel pas aan stoppen als je merkt dat je er zelf klaar voor bent en je leven een redelijke stabiliteit heeft. Maar eenmaal dat punt bereikt is dit 1 van de overwinningen waar ik mijn hele leven trots op ga zijn. En eindelijk ben ik weer nuchter, ook nuchter van dat rotte nicotine mannetje die me alles wijs maakte.
YES!