Zij / Hij / Het

We zijn met het gezin naar de voetbal op groot scherm gaan kijken.
Een heel leuke belevenis, alhoewel het geen geluk heeft gebracht voor de belgen toch voor mij was het genieten. En ja ik ben ook keihard voor België.
Maar waarom begin ik hier dan over?
Ik genoot omdat het grootste deel van de mensen mij ziet als vrouw en ik daardoor kon genieten en niet focussen of ik wel bevestigend overkom.

Tja zo ervaar ik het, zeker mensen die mij al langer kennen "proberen" mij te zien als vrouw. Op zich heel lief van hun en daarom heb ik daar veel respect voor.
Ook heb ik veel begrip dat iedereen rond mij mee moet in de transitie, en dat dit jaren zal duren is zeker.
Toch is het niet zo, los van mijn begrip, dat het mij niet raakt als ze missen van voornaamwoord, voornaam of zo. Ook voel je aan of het gemeend is of ze proberen en begin je er soms teveel op te focussen. En dat nastaren, auw auw auw.

Zo passeerde in de krant ook het trieste bericht dat Pauline de Groote zelfmoord heeft gepleegd. Zelfmoord bij transgender personen is een groot probleem.
Ik denk de hoofdreden is de te beperkte ondersteuning en respect uit de omgeving.
Het traject dat je aflegt vanaf het moment dat je tegen jezelf zegt "ik ga mij als mij ware ik outen", tot het moment dat de samenleving en mensen rondom jou echt zien als die persoon die je van binnen bent, is zwaar, lang, frustrerend, confronterend en deprimerend.

Zeker in het begin heb je zoiets van kijk ik ben een vrouw, maar mensen zien je helemaal niet zo. Dit ook omdat je jou eigen weg nog moet vinden hoe jezelf profileert als vrouw en meestal in het begin is dat soms heel fout zonder dat je dat beseft.
Soms heb je ook bepaalde uiterlijke kenmerken niet mee. Ze zien je meer als een buitenbeentje van de samenleving...en gapen. Ik stond ooit aan de kassa in een winkel met een rokje en een topje, beetje make-up op, heel duidelijk hoe ik me naar buiten wil brengen. Zei de kassamedewerker: "nog een fijne dag gewenst MENEER".

Mijn dag was gekraakt, die hormonen versterken dan nog eens je gevoelens. Je begint dan te denken. Is het die vieze stem die in die rotte pubertijd verpest is of die op en neer bewegende adams appel.
Of nee misschien dat grote voorhoofd met weinig hoofdhaar, de duidelijkere uitstekende wenkbrauwen, de scherpere kaaklijn. Misschien komt het omdat ik geen vormen heb of door mijn voeten met maat 43 of mijn 1m83.... Ik ben lelijk, nep, niet zoals ik mij voel.

Dan heb je iemand nodig die je laat zien dat je wel een mooi mens bent, een mooie VROUW! Ik zal het nog vaak zeggen, dankjewel Julie ik weet niet waar ik zonder jou zou staan.
Als dan weer met je voeten op de grond staat begin je te beseffen dat biologische vrouwen ook een zware stem kunnen hebben, geen vormen kunnen hebben, lang kunnen zijn of ook grote voeten hebben waardoor ze geen schoenen vinden.

Het maakt je minder of meer man of vrouw door die uiterlijke kenmerken, toch drijft het vele mensen trans of niet trans personen naar plastische chirurgie.
Waarom? Vaak niet omdat ze zelf problemen hebben met hun uiterlijk maar voor een ander. Hoe triest is dat niet.
Ook ik heb vaak voor dat dilemma gestaan en heb op termijn leren beseffen dat je nog zoveel mag ombouwen, het belangrijkste is wat je uitstraalt.

En dan kom je stillaan bij de vraag die meeste mensen zich nooit stellen: "wat is een man en maakt een man een man is en wat is een vrouw en maakt dat die vrouw is?
Dan kom je snel uit bij het genderkoekje. Gender is niet enkel dat tussen je benen, borsten hebben (dikke) mannen ook. Hier komt het koekemannetje:

Wow het gaat dus verder dan de zwart/witte gedachte die iedereen heeft.
Niemand is echt vrouw of man, we zweven daar allemaal tussen en zijn allemaal gekleurder dan we denken. Maar....

Dan is het toch stom wat we doen die stempels plaatsen en er zo naar leven.
Bijna iedereen staat op de achterste poten als ik zou zeggen stoppen met M/V toiletten. Thuis heb je dat toch ook niet? En als we het zaakje bovenhalen zit je al in een apart hokje. Er is gelukkig een goede evolutie kijk maar naar het zwembad Rozenbroeken, genderneutraal toilet en ik denk dat de meeste het niet door hebben, de Crocodille restaurants (de franse Colmar restaurants) idem. Dus doe niet zielig het M/V verhaal is enkel een gewoonte.

Wat is zelfs de meerwaarde van M/V op je identiteitskaart? Geen! Het werkt enkel discriminerend, het geeft juist de mogelijkheid om voor werkgevers en samenleving verschil te maken met pijnlijke ongelijkheid. Er zijn genoeg voorbeelden dat jullie zelf kunnen geven. Vrouwen emancipatie zal nooit stoppen zolang dat er op staat, nu is er zelfs al mannen emancipatie.
Je zet toch ook niet op je identiteitskaart wat je IQ is of welke huidskleur je hebt of grootte van je voeten.

En dan komen we bij die werkgever die M/V of zelfs M/V/X in zijn vacature zet om geen discriminatie te creëren. aiaiaia. Mijn eigen werkgever is daar een voorbeeld van. Toen ik aankaartte dat ze er meer schade toerichten en er niets mee winnen want er zullen altijd mensen zijn die uit de boot vallen. Waarom gewoon geen M/V of M/V/X je zet er toch ook niet op bruin/wit/zwart/geel medewerker gezocht.

Dan heb je nog de vrouwen(meisjes)/Mannen(jongens) afdeling bij kleding zaken of dat de Hello kitty zak voor "meisjes" is... STOP MET DIE STEMPELS EN LABELS.
De rokjes blijven of de cars pennen ook, maar laat iedereen ontwikkelen hoe hun gevoel hun drijft en niet door nutteloze afgelijnde labels en hokjes.

Napoleon heeft dit ooit ingevoerd maar ik denk in 2018 dat we klaar zijn voor gelijkheid onder alle mensen. Je mag nog M zijn, zoals ik mij keihard vrouw voel. Vrouw en man blijft maar zet dit label niet overal op, omdat bepaalde mensen denken te weten hoe iedereen zich voelt en gender ervaart. Want zoals ik al zei: gender is zeker niet Zwart/wit.

Dan zouden we niet naar een gelijkheid voor mannen en vrouwen gaan maar een gelijkheid voor mensen.
En hoe gekleurder de mensen hoe mooier de wereld zou zijn.